Yamaha MT-125 2020. Na szczycie piramidy ewolucji

W bogatym katalogu motocykli Yamahy zwraca uwagę mocno rozbudowana rodzina nakedów oznaczonych symbolem MT, które sam producent określa jako „hyper nakedy”, jakby miało to cokolwiek zmienić. Tak czy owak, są to typowe muskularne golasy, obrane niemal ze wszystkich plastikowych owiewek. Pojemności silnika i moce są tu bardzo różne – zaczynając od 1000 ccm i  160 KM w największym z nich: MT-10, poprzez MT-09, -07 i -03, a kończąc na najmniejszym MT-125, dysponującym maksymalną dla tej klasy mocą 15 KM.Niezależnie jednak od pojemności, wszystkie te maszyny utrzymane są jednakowej, drapieżnej stylistyce, określanej jako „Dark Side of Japan”. Różnice w wyglądzie są na tyle małe, że gdy podczas testu kręciłem się małym MT po ulicach Warszawy, kilka razy spotkałem się z pytaniami o pojemność i moc silnika. Znaczy – motocykl podobał się i robił odpowiednie wrażenie.

Kosmiczna komplikacja

Yamaha postanowiła uderzyć z grubego kalibru i podniosła poprzeczkę konkurencji wyjątkowo wysoko. Nowa jednostka napędowa, wykorzystywana także w sportowym modelu YZF-R 125, wyposażona jest teraz w system zmiennych faz rozrządu VVA, chociaż pozostawiono tylko jeden wałek w głowicy. Żaden z konkurentów nie dysponuje w tej chwili tak skomplikowanym silnikiem. Co prawda mimo tych modyfikacji moc jednostki nie wzrosła ani o ćwierć konika (bo zgodnie z przepisami nie mogła), jednak moment obrotowy ma teraz znacznie lepiej ułożoną krzywą, a zużycie paliwa zmalało.Jeżeli dołożymy do tego nowoczesną, sześciostopniową sekwencyjną skrzynię biegów o dosyć krótkich przełożeniach, to otrzymamy maszynę bardzo dynamiczną, pod względem przyspieszeń porównywalną z niektórymi modelami konkurencji z klasy 250 ccm. Szósty bieg jest typowym „nadbiegiem”, więc po jego zapięciu prędkość motocykla nijak się nie zwiększy, a tylko spadną obroty silnika. Ma to sens przy długich prostych przelotach, tylko kto by chciał jeździć małą Yamahą w taki sposób? To przecież maszyna stworzona do dynamicznego winklowania.Silnik wyposażono także w system antyhoppingowy oraz wspomaganie sprzęgła (A&S), co w tej klasie pojemnościowej może wydawać się lekką ekstrawagancją, ale przydaje się podczas gwałtownych redukcji o kilka biegów. Nie tylko poprawia trakcję i bezpieczeństwo jazdy, ale także korzystnie wpływa na żywotność podzespołów silnika.   

Jednak sama jednostka napędowa to nie wszystko. W motocyklu zmieniono praktycznie wszystkie inne podzespoły, poczynając od aluminiowej ramy, poprzez zawieszenia, a na wzornictwie nadwozia kończąc. Przedni hamulec wyposażony został w radialny czterotłoczkowy zacisk i całkiem sporą, niemal 300-milimetrową tarczę. Ze względu na niewielką masę maszyny taki układ jest w zupełności wystarczający nawet do bardzo agresywnego hamowania. Ponieważ mały MT jest w zasadzie obranym z owiewek sportowym modelem YZF-R 125, wyposażony został w bardzo sztywną ramę typu Deltabox, masywny przedni widelec USD oraz lekki, dwuramienny aluminiowy wahacz tylnego koła.Motocykl otrzymał także nową przednią owiewkę z agresywnie wyszczerzonym, potrójnym reflektorem, wyposażonym w diody LED. Patrząc na motocykl od przodu, widzimy coś na kształt rozświetlonej maski wojownika ninja. Wróćmy jednak do spraw praktycznych. Sprawdziłem działanie reflektorów w w lekko dżdżystą jesienną noc – działały bez zarzutu, dając mocną i skoncentrowaną wiązkę światła. Zestaw zegarów jest dosyć zachowawczy. Owszem, jasny i czytelny, ale bez bajerów, jakie oferuje wyświetlacz TFT. Przeczuwam, że to właśnie zmiana zespołu wskaźników będzie jednym z elementów kolejnego wcielenia Yamahy MT-125, której producent może nie chcieć od razu wykładać wszystkich kart na stół.

Uliczne zabawy

Gdy już zasiądziemy za sterami motocykla, od razu przyjmujemy sportową pozycję, którą wymusza układ setów podnóżków, siedziska i kierownicy. Motocykl jest na tyle mały i siedzimy tak blisko przodu, że niemal da się zajrzeć od góry do przedniego reflektora, co znakomicie ułatwia agresywną jazdę po winklach. Co ciekawe, nawet nieco wyżsi kierowcy nie będą odczuwać dyskomfortu jeżdżąc tą maszyną, za to ci zdecydowanie niżsi mogą mieć problemy z dosięgnięciem stopami do ziemi. Taka już jest uroda „Emteka”, jest krótki, ale za to wysoki w siedzisku.Środek ciężkości znajduje się jednak w takim miejscu, że nie utrudnia szybkiego przerzucania maszyny z boku na bok w zakrętach. Zawieszenia (mimo braku możliwości regulacji przodu) i hamulce zdecydowanie nadążają za jednostka napędową. Maszyna prowadzi się jak po sznurku nawet w szybkich łukach, pod warunkiem jednak, że asfalt jest niemal doskonale gładki. MT-125 bardzo nie lubi nierównych nawierzchni, kolein, dziur w jezdni i przejazdów przez tory tramwajowe. No cóż, taka już jest charakterystyka sportowych maszyn szosowych, które nie mają nic wspólnego z klasą Supermoto. Na szczęście w naszych miastach większość nawierzchni jest już dobrej jakości, a gdy będziemy chcieli sobie polatać szybciej za ich granicami, na pewno znajdzie się odpowiednia trasa dla tej nieco wybrednej maszyny.         

Są plusy i minusy

Decydując się na zakup małego MT musisz mieć świadomość kilku jego drobnych mankamentów. Po pierwsze, ze względu na charakter nadwozia nie jest wyposażony w absolutnie żaden schowek. Jeżeli więc będziesz chciał przewieźć coś więcej niż dokumenty i telefon, lepiej od razu zabierz z domu plecak albo przynajmniej załóż spodnie typu bojówki, z obszernymi kieszeniami. Po drugie, pasażera owszem da się przewieźć, ale ani ty, ani on nie będziecie mieli z tego większej przyjemności. Miejsca jest po prostu mało, ale to w końcu naked – kto by na stałe jeździł z pasażerem?Na koniec zostawiłem wadę, która towarzyszy małemu MT-125 praktycznie od początku jego istnienia, czyli cenę. Tak, to prawda, że w chwili obecnej jest najbardziej wypasioną stodwudziestkąpiatką na rynku, a pod względem dynamiki jazdy i trakcji może mierzyć się z nim zaledwie kilku konkurentów. Prawdą jest również, że jest najbardziej zaawansowanym technologicznie motocyklem w tej klasie pojemnościowej. Gdy jednak zerkniemy na cennik, entuzjazm zostaje nieco ostudzony.Suma wypisana na przywieszce Yamahy zaczyna się od cyfry 2. Honda oferuje swojego najmniejszego nakeda, CB 125 R (nieco mniejsza moc), za 18 700 zł,  KTM małego Duke 125 za 17 700 zł, a Suzuki sprzedaje „golasa” GSX-S 125 już za 16 900 zł. Wszystkie te motocykle są z absolutnie najwyższej półki jakościowej, więc ich cena musi być adekwatna. Yamaha pod względem kosztów zakupu bije jednak absolutny rekord na naszym rynku. Jednocześnie średniej klasy naked 125 ccm może kosztować nawet o połowę mniej, więc rodzi się pytanie, czy jest też o połowę gorszy? Miłośnicy maszyn spod znaku trzech kamertonów z pewnością nie będą mieli tego rodzaju dylematów, doceniając nie tylko jakość wykonania, ale także dostęp do części i obsługę serwisową w sieci Yamahy.

Dane techniczne – Yamaha MT-125:

CENA: 20 990 zł

IMPORTER: Yamaha Motor Polska

www.yamaha-motor.eu/pl

Zdjęcia: Tomasz Parzychowski