Artykul sponsorowanyNormy emisji spalin bezlitośnie wystawiają producentów na próbę. Ducati nie chciało zrezygnować z silnika V2, czego efektem są nowe Panigale V2 i Streetfighter V2.
Na skróty:
Kultowa marka z Włoch już raz została zmuszona do rezygnacji z dwucylindrowego silnika. Dotyczyło to klasy superbike, w której Ducati Panigale 1299 osiągnęło graniczny poziom techniczny. Dalsze podnoszenie osiągów silnika dwucylindrowego wiązałoby się z koniecznością użycia kosmicznie drogich materiałów, co przeniosłoby się na ekstremalnie wysoki koszty serwisowania. W pogoni za mocą maksymalną Ducati opracowało silnik V4, który szybko został pokochany nie tylko przez fanów marki. Na scenie pozostało „małe” Panigale V2, które uwielbiam. Topowa V4-ka, jak i pozostałe superbike’i sprawiają, że adrenalina wypływa mi z uszu, ale na co dzień zdecydowanie wolałem trenować na słabszym motocyklu, którym musimy trzymać prędkość w zakrętach, a nie nadrabiać na prostych.
Koniec ograniczeń (w sporcie)
Nie każdy wie, że Ducati Panigale V2 ścigające się w klasie WSSP (World Supersport) mają ograniczone otwarcie przepustnicy do 76%. Oznacza to, że motocykle nigdy nie jadą „pełnym gazem”, po to, żeby nie mogły generować pełnej mocy. W sezonie 2025 Ducati zacznie testować nowe Panigale V2 w specyfikacji supersport, które w końcu nie będzie ograniczone. Dlaczego? Nowe normy emisji spalin EURO 5+ oraz nadchodzące EURO 6. O ile poprzedni silnik Superquadro dało się przystosować do norm na 2025 i 2026, to Ducati zdecydowało się na prezentację zupełnie nowego silnika już teraz. Jednostka wciąż ma dwa cylindry w układzie V o kącie rozwarcia 90° i korzysta ze zmiennych faz rozrządu (różny czas otwarcie zaworów dolotowych w zależności od otwarcia przepustnicy). Silnik korzysta z „tradycyjnego” sprężynowego układu rozrządu. Rozrząd desmodromiczny w tym wypadku nie był konieczny (niższe osiągi), a to przekłada się na niższe koszty produkcji i serwisu. Taki zabieg widzieliśmy już w przypadku modelu Multistrada i pomimo narzekań fanów marki, klienci przyjęli go bez zastrzeżeń. Moc nowego silnika wynosi 120 KM przy 10 750 obr./min, a maksymalny moment oborowy to 93,3 Nm przy 8 250 obr./min.
Masa ma znaczenie
Ducati słynnie z innowacji i nie mogło ot tak po prostu pokazać silnika, który generuje niższą moc względem poprzednika. Głównym pozytywem jest niska masa jednostki napędowej. Silnik waży 54,5 kilograma i jest lżejszy od odchodzącego Superquadro o 9,4 kg! Niższa waga nie oznacza tylko korzyści dla całej maszyny, która z płynami (ale bez paliwa) waży 175 kilogramów. Według mnie najbardziej kluczowa jest masa wewnętrznych komponentów. Im lżejszy wał, tłoki, czy korbowody, tym szybsza reakcja na gaz i lżejsze prowadzenie motocykla (masa wirująca). Może to oznaczać, że silnik, dla większości użytkowników będzie bardziej przyjazny, a co za tym idzie, bardziej efektywny na torze. Jest to oczywiście gdybanie, ale patrzenie jedynie na moc maksymalną i ocena jednostki przed faktycznymi testami jest pozbawiona głębszego sensu.
Nowa rama, podwozie i elektronika
Zarówno Streetfighter, jak i Panigale otrzymały kompletny pakiet elektroniki, gdzie najbardziej praktycznym będzie quickshifter 3.0, który pozwala na zmianę biegów w górę i w dół bez względu na poziom otwarcia przepustnicy. Motocykle korzystają z aluminiowej ramy typu monocoque i dwustronnego wahacza. Takie zastosowanie ma na celu poprawę osiągów na torze (stabilność na wyjściu z zakrętów) i zostało zaimplementowane na przyszłe potrzeby motocykli w kategorii supersport. Zobaczymy, czy klienci Ducati nie stawiają wyglądu, ponad osiągi… Zarówno Panigale, jak i Streetfighter będą dostępne w wersji S, gdzie otrzymamy zawieszenie Öhlinsa. W obydwu przypadkach będziemy mieli możliwość zainstalowania pełnego układu wydechowego Termignioni, który podniesie moc silnika o 6 KM i obniży masę o kolejne 4,5 kilograma.
Wyraźne rozgraniczenie
Nie jest tajemnicą, że zarówno Streetfighter V2, jak i Panigale V2 mają być motocyklami o wiele bardziej przystępnymi dla klientów. Jeżeli ktoś potrzebuje radykalnych osiągów, a cena ma drugorzędne znaczenie, sięgnie po Ducati z silnikiem V4. Poprzednie Panigale i SF były motocyklami o niższej mocy, ale wciąż dość radykalnymi. Nowe odsłony tych motocykli mają o wiele lepiej sprawować się w warunkach drogowych. Oczywiście, dla osób pragnących bardziej sportowej pozycji jazdy lub chcących przystosować motocykl do jazdy po torze w ofercie znajdą się akcesoria serii Performance. Niższa kierownica i wyższe podnóżki sprawią, że pozycja na nowym Panigale V2 będzie podobna do odchodzącego modelu. Jak sprawdzą się te motocykle na torze, ulicy i na rynku? O tym przekonamy się już wkrótce.
