Duży GS i mały jeździec. Zmagania na zachodnim odcinku TET

Słusznie czy niesłusznie? Postanowiłem to sprawdzić na własnej skórze, mając niecałe 170 cm wzrostu i nogi krótsze niż dłuższe. Do tej pory jeździłem tylko po czarnym i nie zapuszczałem się w teren. Dlatego właśnie postanowiłem pojechać na zachodnie odcinki polskiego TET-a na „dużym GS-ie”.

Nie taki straszny

Zanim na niego wsiadłem obawiałem się go. Masywna owiewka, szeroka kierownica… R 1250 GS jest duży i  pierwszy kontakt z nim może być trudny. Zupełnie niesłusznie. Zawieszenie Dynamic ESA pozwala dopasować wysokość tyłu i po ustawieniu minimalnej wysokości prawie całe moje stopy spoczęły na ziemi. Chwilę później, wyjeżdżając z Warszawy, trafiłem na wielki korek na S2 i wtedy to pierwszy raz przekonałem się, jak stabilny jest GS przy wolnych manewrach. 5-7 km/h i przeciskanie się między samochodami szły mi prawie tak dobrze jak na 125-tce. Pierwsze onieśmielenie minęło. Kolejne spostrzeżenie przyszło po pół godzinie w trasie – jest za ciepło, ponieważ nie wystawałem zza owiewki. Ochrona przed wiatrem jest tak dobra, że w głębi duszy cieszyłem się, że jechałem w najlżejszych meshowych spodniach i kurtce. Kiedy okazało się, że bez problemów sięgam do wszystkich przełączników (jest ich sporo), coraz bardziej zaczynałem lubić dużego GS-a.  Ponadlitrowy silnik jest silny i zapas mocy oraz momentu mamy zawsze pod manetką. Potrzebujemy przyspieszyć ze 120 do 150 km/h? Pyk i gotowe. Potrzebujemy szybko włączyć się do ruchu? Pyk i gotowe. Mocy nie brakuje, ale podana jest ona w bardzo miły i przewidywalny sposób. Płynnie i liniowo. To buduje pewność jazdy tym motocyklem, a mała ilość wibracji przenoszonych na jeźdźca (podnóżki z gumowymi wkładkami, gumowe inserty przy kierownicy) zapewnia duży komfort.  

Debiut poza asfaltem

Tryb Enduro jest fajny. Pozwala totalnemu terenowemu amatorowi wchodzić bokiem w zakręty i wzniecać tumany kurzu. Odcinki TET na zachód od Legnicy obfitują w szutry i są dobre dla początkujących. Jest szeroko, trochę kolein, ale jazda jest pewna i przyjemna. Do czasu. Seryjnie zamontowane Bridgestone Battalax Adventure 41R były dla mnie dziwne. Póki było twardo pod kołami, szły jak dzik w żołędzie i jazda 50-70 km/h po szutrze była świetna. Wystarczyło jednak trochę kopnego piachu i pewność jazdy drastycznie malała. Przód wężykował i czuć było, że szuka trakcji. Nie wiem czy tak miało być, czy nie, ale ja nie czułem się wtedy pewnie na motocyklu. Jedyne, co pomagało to zmniejszenie prędkości do max 15-20 km/h, zapięcie jedynki i spokojnie toczenie się przed siebie. Moment silnika przepychał wtedy motocykl przez piachy i można było jechać. Kiedy pojawiały się odcinki pełne bruku i kocich łbów, to przy niższych prędkościach zawieszenie było wręcz „przetłumione” i rozwiązaniem tego było spore zwiększenie prędkości podróżnej.  

Po dniu jazdy swoją pierwszą offroadową przygodę zakończyłem w okolicach Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. Planowałem co prawda jazdę przez cały weekend i chciałem dojechać w Bory Tucholskie, ale pokonał mnie upał (było od 30 do 37°C) i nie wziąłem pod uwagę tego, że jazda „poza czarnym” męczy dużo bardziej niż ta „po czarnym”. To dla mnie duży wniosek na przyszłość, bo do tej pory trasy po 1000 km dziennie na nakedzie nie były dla mnie zbyt wielkim problemem. Jednak na motocyklu terenowym dużo bardziej angażujesz się w jazdę i obserwowanie drogi. A to wysysa siły i potęguje zmęczenie. 

Przybliżony przebieg mojej trasy.  Google liczy trochę inaczej 🙂
Generalnie:
Warszawa-Legnica —S8
Legnica -wjazd na TET
Dalej TET-em na północ, w kierunku na Lwówek Śląski
Bolesławiec-Żagań bocznymi asfaltami
Żagań-muzeum Wielkiej Ucieczki
Żagań-z powrotem na TET, do Jezusa w Świebodzinie
Dalej TET-em na Skwierzynę, tam odpadłem z gorąca
Powrót bokami wzdłuż A4
Od Sochaczewa polami do Leszna; potem przez Mariew i Kampinos (legalna droga) do Palmir i do Warszawy

Podsumowując – dla mnie ten krótki wyjazd i pierwsze spotkanie z BMW R 1250 GS było bardzo pozytywnym doświadczeniem. Pokazało mi, że nie musisz być gabarytów Marcina Prokopa, żeby podróżować dużym enduro (a przynajmniej dużym GS-em). Jadąc tym motocyklem czujesz, że on ci pomaga. Według mnie to kwestia pewnej „kompletności” BMW, jego przemyślanej konstrukcji oraz ulepszeń, jakie przez lata zafundowali mu niemieccy inżynierowie. Elektronika i jej kalibracja oraz charakterystyczne i wyróżniające ten model rozwiązania techniczne są po to, żebyś pewnie i dobrze się na nim czuł. A dobre samopoczucie to gwarancja udanej wycieczki! 

Tekst i zdjęcia: Jakub Szewczyk