Peugeot Speedfight 2 206. Na speedzie.

Znajome kształty, ale zupełnie nowe malowanie plus kilka nowych dodatków to sprawdzony sposób na odświeżenie wizerunku. Pod jednym wszak warunkiem. Maszyna musi mieć określoną renomę. Nie inaczej jest w przypadku popularnego „Speeda” ze stajni Peugeota. Obecny na rynku od 1997 r. dał się poznać z wielu dobrych stron, choć pod względem osiągów ustępuje kilku europejskim konkurentom. Główne atuty Speedfighta to doskonałe prowadzenie w sportowym stylu oraz niespotykane nigdzie indziej rozwiązania techniczne.

Także linia stylistyczna „Speeda” wciąż zasługuje na podziw. Podobnie jak w przypadku innych skuterów marki Peugeot odzwierciedla wyjątkowo nowatorskie podejście francuskich projektantów. Ułatwiony dostęp do najnowszych technologii, zaplecza badawczego oraz renomowanych stylistów, który niesie ze sobą segment samochodowy spod znaku francuskiego lwa, ma w końcu niebagatelny wpływ na wysoką klasę skuterów tej marki.

Wygląd

Właśnie samochody Peugeota, a konkretnie bolidy WRC i ich tradycyjne już sukcesy, są kanwą dla nowego wizerunku Speedfighta. Najnowszego Speeda 2, z dbałością o najdrobniejsze szczegóły, ozdobiono barwami rajdowego teamu Peugeot 206 WRC. Obok licznych naklejek reklamowych są tu nawet autografy Panizziego i Burnsa. Biały spód, jednolita czerwień nadwozia, upstrzone etykietkami i numerami, prezentują się rewelacyjnie. Skuter do złudzenia przypomina maszynę wyczynową, a na pewno budzi respekt.

Poza malowaniem nowością są świetnie dobrane do charakteru maszyny małe kanciaste lusterka, wykładane blachą podesty, elegancki wydech typu snake oraz tylny amortyzator gazowy. Dalej to już ten sam Speed 2 z 2000 roku, ale takie elementy jak rewelacyjnie wyglądający (i działający) przedni pojedynczy wahacz czy choćby zadziorna linia przedniej osłony wciąż budzą bardzo pozytywne emocje. Choć to rzecz gustu, trudno oprzeć się wrażeniu, że 206 WRC na dwóch kołach jest najbardziej efektownym ze sportowych skuterów dostępnych w Polsce. Tak rasowo wyglądającego sportowca trudno nawet posądzić o 50 ccm i 5 KM mocy (w standardzie). Dodatkowo skuter ten może być także gratką dla kolekcjonerów. W limitowanej serii tych okazjonalnych pojazdów każdy ma okolicznościową naklejkę z numerem egzemplarza.

Prowadzenie

Tym, co można polubić w małych, rekreacyjnych i bardziej wyczynowych skuterach Peugeota, jest wyjątkowa pozycja kierowcy. Niskie względem pochylonej w przód podłogi siodło sprzyja zwartej pozycji z mocno ugiętymi nogami – idealnej do dynamicznych manewrów. W tej pozycji Speed 2 WRC daje się bardzo łatwo wyczuć. A to ważne, bo uwielbia wręcz zakręcać, wyjątkowo łatwo wchodząc w przechylenia. Poza dobrym wyważeniem dba o to m.in. legendarne już, a według niektórych niemające sobie równych zawieszenie, wspomagane z tyłu wielostopniową regulacją napięcia oraz gazowym amortyzatorem. Jest bezpieczne, ale też bardzo komfortowe na nierównościach. Niestety, przeszkadza nieco zbyt miękkie siedzenie. Ma ono bardzo dobry kształt i przyczepność, jednak po dłuższej jeździe niemiło daje się odczuć jego plastikowe żebrowanie. Blachy na podestach to nie tylko bajer, ale przede wszystkim pewna platforma dla stóp. Są bardzo skuteczne.

Mniej wygodny na dłuższych dystansach, w codziennych krótkich „przelotach” przez zatłoczone miasto lub na torze wyścigowym dzięki doskonałej trakcji Speed 2 jest trudny do pobicia. Tak jak w innych peugeotach dodatkowym atutem, jakże ważnym w ruchu miejskim, jest tu odpowiednio duży zakres skrętu kierownicy.

Napęd

Najsłabszą chyba stroną Speedfighta 2 pozostaje napęd. Silnik niezmiennie od trzech lat dysponuje chłodzeniem cieczą, jednak francuscy konstruktorzy wciąż obstają przy zasilaniu gaźnikowym, podczas gdy inni w skuterach tej klasy już dawno stosują systemy wtryskowe. Odblokowany egzemplarz testowy robił wrażenie dynamicznego i miał przyzwoitą prędkość maksymalną, jednak na tle podobnych charakterem konkurentów wypada gorzej. Minusem jest tu nieco ospała reakcja na ruch manetką gazu przy ruszaniu z miejsca i słabe przyspieszenie początkowe. Za to w najczęściej używanym zakresie prędkości 30-60 km/h przyspiesza już całkiem żwawo. Na uwagę zasługuje wyjątkowo cicha praca quasi-sportowego wydechu z katalizatorem oraz stosunkowo niewielkie zapotrzebowanie na paliwo wynoszące ok. 3,3 l/100 km.

Wyposażenie

Świetnie działające zawieszenia, chłodzenie cieczą, „szybki”, sportowy wydech i doskonale działające hamulce tarczowe obu kół tworzą znakomity wizerunek tej sportowej maszyny. Jednak na co dzień kierowca Speeda 2 WRC będzie miał raczej spartańskie warunki na jego pokładzie, znane także z wcześniejszych modeli i typowe dla maszyn półwyczynowych. Szkoda, że dla 206 nie opracowano nowej tablicy zegarów. Stara, niezmieniana od sześciu lat, aż nadto się opatrzyła, a do tego nieco razi nieprecyzyjny prędkościomierz. Są za to nowe, niezwykle gustowne lusterka, które jak na swe rozmiary spisują się doskonale. Schowek na kask jest niezbyt głęboki i większe kaski wchodzą doń z trudem. Nie znajdziemy także jakże przydatnego zaczepu na dodatkowy bagaż.

Pasażer ma do dyspozycji raczej wąskie siedzenie, co rekompensują solidne, rozkładane podnóżki i wygodny uchwyt dla rąk w postaci tylnego spoilera. Niezłe jest także oświetlenie, choć soczewkowe światła mijania mogłyby być lepiej ukierunkowane i mocniejsze. Całkiem dobre jest zabezpieczenie nóg kierowcy przed wiatrem i rozbryzgami z mokrej nawierzchni.

Podsumowując

Nowe wcielenie wojownika prędkości powala wręcz prezencją i wykazuje jeszcze lepsze niż poprzednicy właściwości jezdne. Stabilność i zdolności manewrowe są tu niemal najlepsze w klasie. Można żałować, iż nie udało się wycisnąć więcej z napędu, nie zapominajmy jednak, że w ocenie tak markowego pojazdu poprzeczka stoi wysoko, a Speedfight 2 WRC to i tak jeden z najszybszych skuterów sportowych.