Yamaha XVS 650 Drag Star. Spełnienie marzeń?

Bazą do zbudowania XVS 650 była rama wzorowana na wprowadzonym rok wcześniej modelu XVZ 1300 Royal Star. Ale Drag Star nie stał się miniaturą potężnego cruisera. Twórcy stylizacji poszli bardziej w stronę cech typowych dla chopperów, takich jak Honda VT 600, która stała się najważniejszym konkurentem rynkowym. Zaprojektowano nawet podobną jak w Hondzie konstrukcję tylnego wahacza, imitującą sztywne zawieszenie.

W rzeczywistości wahacz oparty był na centralnej kolumnie resorująco-tłumiącej, ukrytej pod kanapą. Jednakże niektóre elementy, takie jak zbiornik paliwa czy jednostronny układ wydechowy typu „dual shotgun”, nawiązywały do większego i bardziej prestiżowego Royal Stara.

Dobre wzorce

Silnik Drag Stara bazował na sprawdzonej, produkowanej od wielu lat jednostce napędowej z XV 535. Poprawiono jednak jej dynamikę w zakresie niskich i średnich obrotów. Dzięki zwiększeniu średnicy cylindrów i skoku tłoków, pojemność wzrosła do 649 ccm. Chłodzenie, tak jak w XV 535, zapewniało powietrze. Pozostawiono także układ dwóch zaworów na cylinder. Wprowadzono jednak zupełnie nowe gaźniki, wyposażone w czujnik położenia przepustnicy i instalację grzewczą. Gaźniki miały mniejszą średnicę przelotu, co pozwoliło zwiększyć prędkość mieszanki w kanale dolotowym. Dzięki temu silnik stał się elastyczniejszy.

Zmieniono też układ filtrowania powietrza oraz smarowania, montując pompę oleju o znacznie wyższej wydajności. Napęd na tylne koło przenosił wał kardana, tak jak w XV 535, ale w XVS 650 był on odkryty. Brak obudowy wału pozwolił na zastosowanie szerokiej, tylnej opony (170 mm). Przekonstruowano układ przełączania biegów, a blok silnika otrzymał żebra usztywniające. Na potrzeby nowego silnika zmieniono także przełożenia w układzie przeniesienia napędu.

Drag Star – duży i elegancki

Drag Star ma silnik 650 ccm, ale rozmiarami dorównuje najcięższym klasykom. Jego wygląd jest imponujący, podobnie jak jego wyposażenie.

Drag Star miał kilka istotnych, charakterystycznych ciekawostek. Przede wszystkim był bardzo długi jak na tę klasę pojemnościową i miał wyjątkowo duży rozstaw osi. Na pierwszy rzut oka sprawiał wrażenie motocykla klasy wyższej, co z pewnością podobało się potencjalnym nabywcom. Kolejna cecha to bardzo staranne wykończenie i niezwykła dbałość o detale. Chromowane elementy zostały pokryte dodatkowo bezbarwnym lakierem, co znacznie podniosło ich trwałość.

Podczas jazdy Drag Star ujmuje przede wszystkim elastycznością silnika, który sprawnie przyśpiesza od najniższych obrotów, pracując przy tym spokojnie i bez szarpnięć. Założenia konstruktorów zostały w pełni zrealizowane. Nieźle prezentuje się również podwozie. Jak na klasyka, XVS jest wystarczająco zwrotna, co w tej klasie motocykli nie jest normą. Za atut trzeba również uznać fakt, że kierowca nie czuje dużej masy pojazdu. To po części zasługa nisko umieszczonego siedziska kierowcy.

Na wprost Drag Star prowadzi się znakomicie. Na gorszych nawierzchniach działanie widelca teleskopowego i tylnego amortyzatora pozostawia wiele do życzenia. Podczas jazdy w dwie osoby na nierównościach dotkliwie odczuwa się mały skok tylnego zawieszenia. Skuteczność hamulców jest raczej przeciętna, ale przynajmniej można precyzyjnie dobierać siłę hamowania.

Pod względem osiągów Drag Star przewyższa XV 535, zwłaszcza w przyśpieszeniach na wyższych biegach. To wtedy elastyczność jednostki napędowej odgrywa największą rolę. Zużycie paliwa zależy od stylu jazdy, ale w typowej, codziennej eksploatacji motocykl można uznać za oszczędny.

Nowa oferta

Już w rok po premierze Drag Stara, w 1997 r., zadebiutowała jego nowa wersja o nazwie Classic. Fabryczne wyposażenie poszerzono w niej o wysoką szybę ochronną, wygodniejsze siedzenia, oparcie dla pasażera, obudowany widelec i głęboki błotnik przedni. Koło przednie o średnicy 19″ zastąpiono szesnastocalowym ze znacznie szerszą oponą (130 mm).

W wersji Classic motocykl stał się bardzo podobny do modelu Royal Star. Zwiększono skok tylnego zawieszenia i poprawiono działanie przedniego hamulca, zwiększając jego średnicę z 268 do 298 mm. Zwiększono również rozstaw osi, z 1610 do 1625 mm. Była to wartość aż o 100 mm większa, niż w XV 1100 Virago. Zmiany okupione zostały wzrostem masy własnej w stosunku do wersji bazowej o 16 kg.

W sezonie 2001 wersja Classic otrzymała podesty zamiast podnóżków, układ dopalania spalin, szerszą kierownicę oraz boczną podstawkę. W 2001 r. pojawiła się również zmodernizowana odmiana bazowa XVS 650. Podobnie jak w Classicu, wprowadzono układ dopalania spalin i wzmocniono przedni hamulec. Modyfikacje objęły tarczę, pompę hamulcową i klocki hamulcowe. Zmieniono widelec teleskopowy i reflektor. Przednie podnóżki przesunięto do tyłu o 30 mm.

Sezon 2003 był na niektórych rynkach ostatnim dla podstawowej odmiany Drag Stara. Od 2004 r. wersja Classic została wzbogacona o immobiliser, światła awaryjne, prosty dopalacz katalityczny w układzie wydechowym i bardziej komfortową kanapę.

Yamaha Drag Star – tanio i niezawodnie

Drag Star, bazujący na sprawdzonych rozwiązaniach technicznych, należy do motocykli trwałych i niezawodnych. Jest też tani w eksploatacji. Co prawda przebiegi międzyprzeglądowe nie są imponujące, ale koszty obsługi za sprawą prostego silnika, praktycznie niewymagającego ingerencji wału napędowego i małej awaryjności, są niskie. Także ogumienie przy spokojnej jeździe wytrzymuje wyjątkowo długo.

Charakterystyczną cechą silnika jest szybkie brudzenie filtra powietrza. Poza tym jednostka napędowa spisuje się bez zarzutu, nie licząc dokuczliwych wibracji przy wyższych obrotach. W układzie wydechowym czynią one jednak spustoszenia, przysparzając pęknięć. W używanych egzemplarzach parkowanych „pod chmurką” pojawia się korozja. Ślady rdzy łatwo można znaleźć na elementach układu wydechowego i śrubach. Kontroli wymaga także działanie sprzęgła, stan tarczy hamulcowych i kondycja szprych w kołach, bowiem mają one tendencję do luzowania się i pękania.

XVS 650 Drag Star to motocykl, który w 1996 r. zapoczątkował zupełnie nową generację chopperów Yamahy. Jest bardziej dojrzały konstrukcyjnie i technicznie od jednośladów serii Virago, a tym samym bardziej interesujący dla osób poszukujących używanego „klasyka”. Oczywiście, ma swoje przypadłości, do których trzeba zaliczyć zbyt miękko zestrojony widelec, mały skok tylnego zawieszenia i ograniczoną możliwość pochylania w zakrętach, dużą masę własną, przeciętne hamulce czy skromne miejsce dla pasażera. Tym wadom przeciwstawia jednak elastyczny i oszczędny silnik, dobrą zwrotność, nisko mocowane siedzisko kierowcy, bezobsługowy wał napędowy, atrakcyjny wygląd i niskie koszty utrzymania.

Zalety:

+ elastyczny i oszczędny silnik
+ dobra zwrotność
+ stabilne podwozie
+ nisko osadzona kanapa
+ wysoka jakość wykonania

Wady:

– zbyt mały skok tylnego zawieszenia
– duża masa własna
– przeciętne hamulce

Dane techniczne

Yamaha XVS 650 Drag Star