Urodził się 14 marca 1918 roku w Łodzi. Swoją przygodę ze sportem rozpoczął w 1928 roku jako pływak. W połowie lat 30. zdobył mistrzostwo Polski juniorów na 100 i 200 metrów. W wieku 17 lat zdobył tytuł mistrza okręgu łódzkiego w boksie. Jednocześnie w latach 1935 – 1938 grał w hokeja jako zawodnik I-ligowego zespołu ŁKS Łódź. Z sukcesami skakał też wzwyż oraz z trampoliny […]
Urodził się 14 marca 1918 roku w Łodzi. Swoją przygodę ze sportem rozpoczął w 1928 roku jako pływak. W połowie lat 30. zdobył mistrzostwo Polski juniorów na 100 i 200 metrów. W wieku 17 lat zdobył tytuł mistrza okręgu łódzkiego w boksie. Jednocześnie w latach 1935 – 1938 grał w hokeja jako zawodnik I-ligowego zespołu ŁKS Łódź. Z sukcesami skakał też wzwyż oraz z trampoliny do wody.
Po raz pierwszy wsiadł na motocykl, gdy miał 14 lat. Było to niemieckie DKW 200. W 1934 roku ojciec kupił mu Ariela 350, jako nagrodę za osiągnięcia sportowe. Bez zwłoki Jerzy Brendler wystartował w lokalnych zawodach motocyklowych. Wystartował i wygrał! Po kilku kolejnych startach w rajdach motocyklowych, zdobył tytuł mistrza okręgu łódzkiego.
W 1936 roku, już na motocyklu z silnikiem 500 ccm, dzięki drugiemu miejscu w rajdzie gwiaździstym do Berlina triumfował również na arenie międzynarodowej, przejechawszy 5272 km w 72 godziny (średnia 73 km/h). W 1938 roku zdobył tytuł mistrza Polski w wyścigach motocyklowych (szosowych, klasa 500 ccm) oraz ten sam tytuł w wyścigach na torze w dwóch klasach – 125 i 500. W 1939 roku, do wybuchu wojny, prowadził w walce o tytuł mistrza Polski w szosowych wyścigach motocyklowych w klasie 500.
Po wojnie Jerzy Brendler powrócił do rywalizacji motocyklowej. W latach 1948 – 1955 dzierżył tytuł mistrza okręgu śląskiego w rajdach w klasie 250. Przez prawie siedem lat (1950 – 1956) startował w wyścigach na żużlu jako zawodnik I-ligowych drużyn: Polonii Bytom i Włókniarza Częstochowa.
Pod koniec lat 50. przeprowadził się do Świdnika i rozpoczął pracę w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, produkującej wówczas popularne motocykle WSK. Od roku 1960 ponownie rozpoczął starty w szosowych wyścigach motocyklowych. W efekcie, w latach 1960 – 1969, siedmiokrotne zdobył tytułu mistrza Polski w klasie 125, dwukrotnie w klasie 250 i raz mistrzostwo w klasie otwartej. Dodajmy też do tego jeden tytuł wicemistrzowski.
W 1969 roku, wygrał cztery pierwsze eliminacje mistrzostw Polski w wyścigach motocyklowych. Podczas piątej eliminacji – wyścigu w Gliwicach, w październiku – na siódmym okrążeniu, w skutek zablokowania się silnika, przy prędkości ok. 150 km/h uległ poważnemu wypadkowi. Leczenie i rehabilitacja trwały prawie rok. To wydarzenie zmusiło go do zakończenia kariery sportowej. Jerzy Brendler miał wówczas 51 lat i czworo wnucząt! Często śmiał się z tego i mówił, że „nie wypada, aby dziadek udawał zawodnika”. Łącznie przez 32 lata był członkiem kadry narodowej – pływackiej i motocyklowej. Zmarł po ciężkiej chorobie w listopadzie 1985 roku. Miał wówczas 67 lat.