Junak M12 Vintage to w zasadzie stary „M12”, lecz ze sporą liczbą zmian zarówno stylistycznych jak i mechanicznych. W tytułowej grze słów jest więc głębszy sens
ZACZNIJMY OD TEGO, co widać. Zniknęły wszelkie chromowania. Motocykl jest polakierowany na czarny mat. Nadało mu to mroczny klimat sprzętu dla Batmana (do załatwiania szybkich spraw na mieście…). Wysoka, chopperowa kierownica ustąpiła miejsca płaskiej, szerokiej. Zamontowano kanapę o innym, rasowym kształcie. Podobny los spotkał aluminiowe koła: Vintage ma klasyczne, ze szprychami. Niestety, zniknął kopniak, który podkreślał klasyczny charakter motocykla. Jak za dawnych, dobrych czasów błotniki w Junaku są metalowe.
Motocykl przyciąga wzrok harmonijnymi kształtami i proporcjami. Wizualnie M12 Vintage nawiązuje do Harleya-Davidsona Sportstera, jednak jest proporcjonalnie mniejszy. Dzięki temu nie wygląda jak duży motocyklz małym silniczkiem.
Wymagania homologacyjne, obowiązujące od 2017 roku, spowodowały, że w M12 Vintage za gospodarkę paliwową odpowiada układ wtryskowy, natomiast w układzie hamulcowym mamy CBS. Pierwsza zmiana zaowocowała jeszcze większą elastycznością jednostki napędowej i trochę mniejszym spalaniem, które i tak było bardzo niskie. Zapominamy też o kranikach paliwa czy ssaniu. Po prostu przekręcamy kluczyk w stacyjce, naciskamy przycisk rozrusznika i silnik pracuje.
Druga zmiana – system CBS (kombinowanych hamulców) to ciekawostka techniczna: rozwiązano go w ten sposób,że przy naciśnięciu pedału tylnego hamulca nie tylko uruchamiamy go cięgnem Bowdena, lecz także, poprzez hydrauliczną pompę hamulcową przy przedniej prawej belce ramy, działamy na przedni hamulec. Oczywiście na kierownicy jest, jak w każdym motocyklu, pompa uruchamiająca wyłącznie przód. Całość wygląda na skomplikowaną. W pełni hydrauliczny układ byłby na pewno prostszy i mniej kłopotliwy w obsłudze.
Chodźmy pojeździć!
Jazda Junakiem M12 Vintage daje więcej przyjemności, niż niejedna stodwudziestkapiatka. Silnik jest rewelacyjnie elastyczny, nie generuje wibracji i pozwala na żwawe poruszanie się w ruchu miejskim. Poza miastem też jest ciekawie (choć nie na drodze ekspresowej). Podczas wyprzedzania można pociągnąć na czwórce do setki i dopiero wówczas włączyć piątkę. Prędkość przelotowa to 90 km/h. W mieście włączenie piątego biegu jest możliwe już przy 50 km/h, ale wtedy dynamika spada do mizernego poziomu. Motocykl jest wygodny, prowadzi się precyzyjnie i wygląda bardzo atrakcyjnie.Na pewno jest wart swej ceny.
Dane techniczne:
TYP > czterosuwowy, chłodzony powietrzem
UKŁAD > jednocylindrowy
ROZRZĄD > OHC, 2 zawory na cylinder
POJEMNOŚĆ SKOKOWA > 124 ccm
STOPIEŃ SPRĘŻANIA > 10,2 : 1
MOC MAKSYMALNA > 7,4 kW (10,1 KM) przy 7500 obr./min
ZASILANIE > wtrysk paliwa
SMAROWANIE > mokra miska olejowa
ROZRUCH > elektryczny
PRZENIESIENIE NAPĘDU
SPRZĘGŁO > wielotarczowe mokre
SKRZYNIA BIEGÓW > pięciostopniowa
NAPĘD TYLNEGO KOŁA > łańcuch
PODWOZIE RAMA > stalowa rurowa
ZAWIESZENIE PRZEDNIE > teleskopowe
ZAWIESZENIE TYLNE > wahacz wleczony, dwa elementy resorująco-tłumiące
HAMULEC PRZEDNI > tarczowy hydrauliczny CBS
HAMULEC TYLNY > bębnowy
OGUMIENIE PRZÓD / TYŁ > 90/90-18 / 130/90-15
WYMIARY I MASY
DŁUGOŚĆ > 2100 mm
SZEROKOŚĆ > 875 mm
WYSOKOŚĆ > 1165mm
ROZSTAW OSI > 1435 mm
MASA WŁASNA POJAZDU > 142 kg