MOMimo tego, że wielokrotnie był narażony na poważne uszczerbki na zdrowiu i życiu, pozostał do końca niepokonany. Jego urok, poczucie humoru, a przede wszystkim przystojny wygląd, sprawiły, że zjednał on sobie miliony fanów na całym świecie. Był on typem mężczyzny, z którym każda kobieta chciała być, a każdy mężczyzna chciał być nim. Jak mówił o nim jeden z […]
Mimo tego, że wielokrotnie był narażony na poważne uszczerbki na zdrowiu i życiu, pozostał do końca niepokonany. Jego urok, poczucie humoru, a przede wszystkim przystojny wygląd, sprawiły, że zjednał on sobie miliony fanów na całym świecie. Był on typem mężczyzny, z którym każda kobieta chciała być, a każdy mężczyzna chciał być nim.
Jak mówił o nim jeden z komentatorów sportowy Murray Walker- ” pewne rzeczy, które wiem na temat Barrego, zdecydowanie zachowam dla siebie. Mogę powiedzieć tyle, że jego kontakty z kobietami były spektakularne, dramatyczne i niezwykle intensywne, a do tego bardzo częste”.
W swojej karierze zawodowej mógł pochwalić się między innymi dwukrotnym mistrzostwem świata Grand Prix w latach 1976-1977. Zacięta rywalizacji i pościg z Kennym Robertsem przeszedł do historii i długo zajmowała miejsce na językach miłośników wyścigów motocyklowych. Zainteresowanie Barrym oraz zjednanie sobie miliony fanów to zasługa jego kolorowej i barwnej postaci. Kiedy poszukać w mediach jak wówczas o nim pisano, znajdziemy głównie takie określenia jak: imprezowicz, podrywacz, szczery i bardzo impulsywny. Co ciekawe plotki mówią, że miał on wywierconą dziurę w kasku, aby móc zapalić papierosa tuż przed samym startem. Z kolei zaraz po wyścigu często spotykany był w towarzystwie whiskey. To właśnie dzięki jego osobowości media zaczęły interesować się wyścigami motocyklowymi, a dzięki temu spopularyzowano sporty motocyklowe, chociażby Grand Prix.
W swoich zmaganiach na torach dwukrotnie uległ poważnemu wypadkowi. Do pierwszego wypadku doszło w 1975 roku w Dayton 200, wówczas zablokowało mu się tylne koło przy prędkości 170 km/h, szarpnęło nim gwałtownie i stracił kontrolę nad motocyklem. Zdumiewające było to, że nie stracił nawet przytomności. Konsekwencją tego spotkania z asfaltem była rozwalona lewa nowa, rozbite udo, złamane sześć żeber, nadgarstek oraz obojczyk. Podobno zaraz po przebudzeniu w szpitalu Barry poprosił o papierosa. Kolejny wypadek w 1982 roku praktycznie przekreślił jego szanse na kolejne mistrzostwa i zdobywanie nagród. Po wypadkach, z którymi przyszło mu się zmierzyć, postanowił zwiększyć swoje bezpieczeństwo. Skutkiem czego była produkcja pierwszych ochraniaczy na plecy dla motocyklistów, projektu samego Barry’ego, które rozdawał swoim rywalom przed startem.
Swoją przygodę z motocyklami zakończył w 1984 roku, jednak zapał i pasja do jednośladów sprawiła, że zrezygnował tylko praktycznie, ponieważ w teorii postanowił podjąć prace jako komentator wyścigów.
