Jednym z powodów, dla których Michał zwany Śliwą zdecydował się przesiąść z japońskiej maszyny na Harleya, była niemal nieograniczona możliwość indywidualizacji.
Prawie każdy właściciel Harleya coś w nim zmienia. Czasami zmiany ograniczają się do zamontowania kilku błyskotek z akcesoryjnego katalogu, czasem jest to kompleksowa przebudowa. Michał przerabiał swego Softaila Standarda stopniowo, tak, by maszyna nie stała ciągle w warsztacie, by bez przeszkód mógł cieszyć się jazdą. Softail Standard w swej fabrycznej postaci nie wygląda zbyt ekstrawagancko, jest więc wymarzonym obiektem dla ujścia inwencji twórczej. Pierwsze zmiany nastąpiły jeszcze zanim Śliwa odebrał swój motocykl z salonu. By ożywić nieco matowoszarą bryłę zespołu napędowego, Śliwa zamontował w swym motocyklu nowe obudowy boczne silnika, skrzyni biegów i kapy sprzęgłowej. Są one czarne i zdobi je logo znanej firmy customowej Walz Hardcore Cycles.
Już zrobiło się ciekawiej, ale to dopiero skromny początek. Najbardziej popularną modyfikacją, jaką motocykliści wprowadzają w swych maszynach, jest wymiana kierownicy. Ten prosty zabieg pozwala na subtelną zmianę sylwetki. Inna kierownica pozwala też zupełnie odmienić wrażenia z jazdy motocyklem. Idąc tym tropem, Śliwa usunął standardową szeroką i rozłożystą kierownicę, by na jej miejsce zamontować wąskiego drag bara na wysokich wspornikach. W ten sposób linia maszyny uzyskała pewną porcję drapieżności, a pozycja, jaką wymusza nowa kierownica powoduje, że chętniej odkręca się gaz. Klamki i przełączniki na kierownicy pozostały seryjne, natomiast miejsce niezbyt urodziwych gumowych rączek zajęły aluminiowe. Dalsze modyfikacje przodu polegały na przystrzyżeniu przedniego błotnika, zamontowaniu akcesoryjnych lusterek i smukłego reflektora wyfrezowanego z aluminium.Ponieważ matka natura nie poskąpiła Michałowi wzrostu, zamontował również wysunięte daleko do przodu podnóżki wraz z całą armaturą.
Modyfikując swego Harleya, Śliwa chciał nadać mu bardziej agresywny, dragowaty image. Kolejnym zabiegiem była więc wymiana wydechów. Wąskie Supertrappy wyglądają jak lufy szybkostrzelnych działek i przepełniają okolicę donośnym, soczyście brzmiącym basem. Wymiana wydechów na mniej restrykcyjne musiała pociągnąć za sobą zmianę filtra powietrza. Po tych modyfikacjach V-twin z Milwaukee oddycha swobodnie i z większą werwą napędza motocykl. Ze zbiornika paliwa usunięto fabryczne logo, by niewtajemniczony obserwator nie mógł rozpoznać marki, a całą karoserię pokrył czarny jak noc lakier z głębokim połyskiem. Na tym zakończył się pierwszy etap przebudowy Harleya. Efekt był całkiem interesujący, ale po jakimś czasie Śliwa zapragnął, by jego maszyna odpychała się z bardziej konkretnego lacza.
Wszyscy znajomi odradzali mu montaż szerokiego koła, twierdząc, nie bez racji, że to pogorszy prowadzenie. Śliwa poszedł więc na kompromis i zdecydował się na oponę o szerokości 250 mm. To więcej niż mają seryjne cruisery dostępne na rynku, ale znacznie mniej niż można spotkać w najbardziej ekstremalnych customach, gdzie szerokość tylnej opony dochodzi do 360 mm. Ponieważ zastosowanie szerszego tylnego koła pociąga za sobą konieczność daleko idącej ingerencji w konstrukcję motocykla, Śliwa zdecydował się zlecić realizację przebudowy Romkowi Musiołowi z Rybnika, który ma duże doświadczenie w tworzeniu customowych kreacji. Wszystkie podzespoły użyte do poszerzenia tyłu pochodzą z oferty znanej niemieckiej firmy Ricks Motorcycles. W skład zestawu wchodzi aluminiowa, jednoczęściowa felga o nazwie Rodder. Jej kształt wywołuje nieodparte skojarzenia z hot rodami. Felga ma średnicę 18 i szerokość 9 cali.
Wraz z felgą Roman zamówił pasującą do niej kształtem tarczę hamulcową. Od Ricksa pochodzi również wahacz, tylny błotnik i podstawa siodła. By koszty przebudowy utrzymać w rozsądnych granicach, zdecydowano się pozostawić seryjne koła zębate przy tylnym kole i na wyjściu ze skrzyni biegów. Aby motocykl zachował jednośladowość, należało zastosować set pozwalający na wysunięcie na zewnątrz sprzęgła. Tylne amortyzatory pozostały seryjne, lecz dla zachowania prawidłowej linii motocykla trzeba było zastosować kit obniżający tylne zawieszenie.
Po tych wszystkich przeróbkach Softail Śliwy uzyskał wreszcie tak pożądany, zdecydowanie bardziej agresywny charakter. Choć maszyna nie prowadzi się już tak łatwo jak w fabrycznej postaci, Śliwa jest bardzo zadowolony ze swego zmodyfikowanego Harleya. Obecnie tym motocyklem częściej jeździ żona Michała Sylwia, bo Śliwa przesiadł się na jeszcze bardziej charakterny sprzęt, ale to już historia na inną opowieść.
Dane techniczne Softail Śliwy
Silnik
Typ: Harley-Davidson Twin Cam 88B, czterosuwowy, chłodzony powietrzemUkład: dwucylindrowy, widlastyPojemność skokowa: 1450 ccmZasilanie: EFIFiltr powietrza: Hypercharger KüryAkynWydechy: Supertrapp
Przeniesienie napędu
Silnik – sprzęgło: przełożenie wstępne łańcuchem H-DSprzęgło: wielotarczowe mokre H-DSkrzynia biegów: pięciostopniowa H-DNapęd tylnego koła: pas zębaty
Podwozie
Rama: podwójna stalowa typu Softail H-DWahacz: przestrzenny wahacz stalowy Ricks MotorcyclesZawieszenie przednie: widelec teleskopowy H-DAmortyzatory tylne: H-D z kitem obniżającymPodnóżki i dźwignie: Performance MachineBłotnik przedni: H-D zmodyfikowanyBłotnik tylny: Ricks MotorcyclesZbiornik paliwa: H-DZbiornik oleju: H-DSiodło: Ricks Motorcycles/ Ol’ Skull CustomsKoło przednie: szprychowe H-DKoło tylne: frezowane z aluminium Ricks MotorcyclesOpona przednia: Avon 80/90-21Opona Tylna: Avon 250/40-18Hamulec przedni: pojedyncza tarcza z zaciskiem czterotłoczkowym H-DHamulec tylny: Pojedyncza tarcza Ricks Motorcycles z zaciskiem czterotłoczkowym H-D
Wyposażenie
Kierownica: Custom Chrome EuropeOsprzęt kierownicy: H-DManetki: CCELusterka: LouisReflektor: HeadwingsLampa tylna: CCE
Tekst i zdjęcia Lech Wangin
ZOBACZ TAKŻE:
Tuning – Chopster
Tuning – Mała Paryżanka
Prenumerata i numery archiwalne Świata Motocykli
Najnowsze testy czytaj w Świecie Motocykli