Anna JedrasiakWzorowany między innymi na ówczesnych konstrukcjach angielskich Junak miał być odpowiedzią na wszystkie potrzeby rodzimych motocyklistów.
Sama konstrukcja motocykla powstała w latach 1951-1952 w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego. W latach 1956-1965 w SFM wyprodukowano łącznie 91 400 motocykli. Polscy kierowcy dostali do dyspozycji najpierw model M07. Powstawały także rajdowe maszyny typu M07-R, czy crossowe M07-C. Na nasze drogi wyjechało także 2500 trójkołowców typu B20 (model dostawczy ze skrzynią plus plandeka) oraz 8500 wózków bocznych oznaczonych WB1 i W03. Co ciekawe silniki typu S03 do Junaków nie były produkowane w Szczecińskiej Fabryce Motocykli, a w Zakładach Sprzętu Motoryzacyjnego w Łodzi. W 1956 do sprzedaży trafił Junak M10.
Junaki były używane w policji jako motocykle pościgowe. Jeździły też w rajdach terenowych i zawodach motocrossowych. W 1959 Franciszek Stachewicz ustanowił na specjalnie przystosowanym Junaku polski rekord prędkości motocykla. Junak rozpędził się do 149,3 km/h.
Motocykle Junak zostały docenione nie tylko w Polsce. Jednoślady były eksportowane do wielu krajów, w tym do: Bułgarii, Turcji czy na Kubę. Niestety dla naszej rodzimej myśli technicznej ówczesne realia nie pozwoliły na rozwinięcie skrzydeł. Planowano co prawda usprawnienia, produkcję nowocześniejszych silników i następcy dla Junaka. Okazało się to jednak niemożliwe. Do ogólnych problemów doszła też dość wysoka cena motocykla. Ostatecznie w 1965 zakończono produkcję.
