Tomasz SzczerbickiPrzez wielu zawodników i kibiców Stanisław Brun uznawany był za najlepszego polskiego motocyklistę sportowego przełomu lat 40. i 50. Połączenie talentu, pasji, ciężkiej pracy i dobrych mentorów musiało przynieść efekty.
Stanisław Brun urodził się 2 października 1922 roku w znanej warszawskiej rodzinie kupieckiej. Na wybór jego zainteresowań ogromny wpływ miał starszy brat – Krzysztof – który już w latach 30. był czołowym, polskim zawodnikiem motocyklowym.
Sztukę jazdy motocyklem opanował w wieku 12 lat. Karierę sportową rozpoczął w wieku niespełna 17 lat. Pierwsze starty rozpoczął w przeddzień wybuchu II wojny światowej, ale szczyt jego kariery przypadał na przełom lat 40. i 50.
Po raz pierwszy wystartował wiosną 1939 roku w rajdzie ”Pierwszy Krok Motocyklowy„. Jechał wówczas DKW 100. Kilka tygodni później wziął udział w następnych imprezach. Po pierwszych doświadczenia sportowych, w lipcu pojechał do Gdyni, aby na pożyczonym od brata, sportowym Excelsiorze 350 wziąć udział w wyścigu o Puchar Bałtyku. Jego start zrobił sporo zamieszania i spowodował debaty jury, gdyż siedząc na motocyklu Stanisław Brun nie dosięgał stopami do ziemi. Ostatecznie został dopuszczony do startu.
Po wojnie, wiosną 1946 roku, z sukcesami rozpoczął starty w wyścigach na żużlu. Niebawem jednak powrócił do klasycznych rajdów i wyścigów motocyklowych. Był wyścigowym Mistrzem Polski w latach 1948, 1949, 1950, 1951, a wicemistrzem w 1952 roku. Równolegle zdobywał również najwyższe laury w rajdach, m. in. Mistrzostwo Polski w latach 1948 i 1950 oraz wicemistrzostwo w 1946 roku. W 1947 roku zdobył złoty medal w ”Sześciodniówce„.
W latach swoich startów dosiadał najlepszych motocykli, jakie były wówczas dostępne dla polskiej kadry narodowej – Jawa, Norton, Triumph, BSA, Parilla.
W latach 50. Stanisław Brun wspólnie z bratem Krzysztofem i Jerzym Jankowskim tworzyli dział konstrukcyjny w Warszawskiej Fabryce Motocykli. Ich dziełem było kilka prototypowych motocykli sportowych oraz polski skuter Osa, który był produkowany seryjnie na początku lat 60.
Jeżeli jesteśmy przy sportowych WFM-kach, warto wspomnieć, że w 1955 roku Stanisław Brun wywalczył w ”Sześciodniówce„ brązowy medal, jadąc właśnie motocyklem WFM. Były to pierwsze laury dla naszych, krajowych jednośladów.
Po odejściu z Warszawskiej Fabryki Motocykli Stanisław Brun został dyrektorem technicznym Ośrodka Techniczno – Zaopatrzeniowego PZMot w Warszawie – placówki bardzo zasłużonej w historii polskich sportów motorowych.
Jeszcze w trakcie kariery sportowej Stanisław Brun został działaczem – w 1949 roku członkiem Komisji Sportowej Polskiego Związku Motocyklowego (PZM), a następnie członkiem Głównej Komisji Sportowej Motocyklowej Polskiego Związku Motorowego (PZMot). Był bardzo aktywny do połowy lat 80.
Stanisław Brun zginął w wypadku drogowym w listopadzie 1999 roku.
