Elita motocyklistów polskich: Andrzej Kwiatkowski

Już ponad rok w Świecie Motocykli publikujemy artykuły o ludziach, którzy tworzyli historię polskiego motocyklizmu. Teraz ich sylwetki pojawią się w naszym internetowym serwisie. Dziś przypominamy Andrzeja Kwiatkowskiego.

Na skróty:

„Małyszowie” swoich czasów

Na zdjęciu: obóz treningowo-kondycyjny kadry narodowej polskich motocyklistów pod Zakopanem, lata 50. Drugi od lewej – Andrzej Kwiatkowski i dalej – Stanisław Kanas i Jan Hennek. Cztery pierwsze motocykle od lewej – BSA Gold Star, dalej SHL i Jawy.

Historia polskiego motocyklizmu to okres mniej więcej 115 lat. Na ten czas składają się nie tylko historie wielu motocykli, często i chętnie wspominanych przez media, lecz również, a może przede wszystkim kilkudziesięciu postaci, które stanowiły elitę polskich motocyklistów.

Wśród nich najwięcej było sportowców. Wiadomo, rywalizacja zawsze wzbudzała duże emocje i rozgrzewała krew w żyłach zawodników i kibiców. Byli wśród nich również turyści, którzy jadąc motocyklem przemierzali świat, a później relacjonowali nam te wyprawy w różnych formach.

Charakterystyczny dla wspomnianych elit jest fakt, że po latach o nich zapomniano. Kiedyś byli na ustach całej Polski. Znano ich i podziwiano, a ich zdjęcia pojawiały się na pierwszych stronach gazet w całym kraju. Byli „Małyszami” swoich czasów. Dziś tylko nieliczni pamiętają o nich i o ich dokonaniach.

W powojennej historii wśród nich byli m. in.: Kupczyk, Markowski, bracia Brunowie, Mieloch, Dąbrowski, Żymirski, Żurawiecki, Kanas, Kwiatkowski, Wikaryjczyk, Jankowski, Hennek (bracia i ojciec), Potajało, Kamiński, Szarle, Szczerbakiewicz, Malec, Kwaśniewski, Echilczuk, Michel i wielu innych. Życiorys niejednego mógłyby stanowić kanwę do scenariusza filmowego. Z przedwojennych lat warto wspomnieć m.in.: Osińskiego, Choińskiego, Rychtera, Tomaszewskiego, Herynga, braci Schweitzerów, Nagengasta, Dochę, Jurkowskiego, Rudawskiego, Jakubowskiego, Rogozińskiego, Loteczkową, Szydelskiego, Masońskiego, małżeństwo Bujakowskich, a można by tu było wymienić jeszcze kilkanaście innych postaci.

Aby uchronić od zapomnienia to, co jest naszą motocyklową tradycją, postanowiliśmy w cyklu artykułów przypominać postacie wybitne, ważne dla historii naszej jednośladowej pasji.

Nie będzie tu żadnego klucza chronologicznego, tematycznego czy geograficznego. Będziemy na przemian opisywać osoby związane ze sportem, turystyką i konstrukcją motocykli. Z lat 20., 30., 40., 50. i 60. Z Mazowsza, Śląska, Pomorza, Wielkopolski i reszty kraju, nie zapominając o dawnych Kresach.

Niech ten cykl artykułów będzie naszym hołdem dla ludzi, którzy kiedyś, tak jak my dziś, pokochali motocykle i jazdę nimi.

Sylwetka Andrzeja Kwiatkowskiego na następnej stronie.

Andrzej Kwiatkowski | Wierny motocyklom

Na zdjęciu: obóz treningowy kadry narodowej motocyklistów pod Zakopanem, lata 50. Na motocyklach BSA od lewej: Andrzej Kwiatkowski, Stanisław Kanas, Jan Hennek.

Andrzej Kwiatkowski był jednym z najwybitniejszych teoretyków i praktyków sportowej jazdy motocyklem w terenie.

Pan Andrzej był osobą dobrze znaną naszym czytelnikom. Przez wiele lat jego artykuły ukazywały się na łamach Świata Motocykli, ciesząc się ogromną popularnością. W 2012 roku obchodził 90. urodziny. Zmarł w 2013 r. Jeszcze do niedawna jeździł motocyklem!

Zobacz także: Zmarł Andrzej Kwiatkowski 1922-2013

Z motocyklami związany był od samego początku. W domu państwa Kwiatkowskich nie brakowało rasowych maszyn, takich jak Indian, Henderson, Harley-Davidson. Jako kibic obserwował wyścigi motocyklowe w podwarszawskiej Strudze, w Nadliwiu pod Wyszkowem oraz ostatnie, przedwojenne imprezy – Grand Prix Polski i Rajd Tatrzański.

Po wojnie swoją karierę sportową rozpoczął w barwach AZS Gliwice. W roku 1947, jako członek fabrycznego zespołu SHL, wystartował w Rajdzie Tatrzańskim. W następnym roku w tej samej imprezie pojechał Harleyem-Davidsonem WLA. Od 1949 roku, już w Warszawie, rozpoczął starty na angielskim motocyklu AJS 500 i na kolejne lata pozostał przy jednośladach angielskich tylko innej marki – BSA. W 1953 roku, motocyklem Jawa 250, wystartował w sławnej „Sześciodniówce”, która wówczas rozgrywana była w Czechosłowacji. Zdobył w tej imprezie złoty medal. W latach 1951-1957 był siedmiokrotnie Mistrzem Polski w klasie 500 ccm.

Po zakończeniu kariery sportowej w 1962 roku pozostał wierny motocyklom. Był m.in. członkiem Głównej Komisji Sportowej Motocyklowej Polskiego Związku Motorowego (od 1952 roku) oraz aktywnym popularyzatorem nauki jazdy motocyklem, co realizował poprzez liczne artykułu w prasie motoryzacyjnej i kilka książek, z których warto wspomnieć „Technikę wyczynowej jazdy motocyklem” oraz napisaną wspólnie z Krzysztofem Brunem „Jak jeździć motocyklem i skuterem”.

Jako ekspert pracował również w komisji, która miała opracować założenia wykorzystania motocykli do celów wojskowych.

Fot. Władysław Skoczyński