Dziś zupełnie zapomniani, a kiedyś byli jednymi z czołowych motocyklistów w Polsce. Brali udział w rajdach i wyścigach. Przez pierwsze 15 lat po wojnie byli najlepszymi zawodnikami z Krakowa. Chlubą Poznania był Mieloch, Katowic – Hennkowie, Opola – Kanas, Gdańska – Dąbrowski, Warszawy – Brun, Żymirski i Markowski, a Krakowa – Mieczysław i Zbigniew Koprowscy. 

Mieczysław Koprowski urodził się 1 stycznia 1924 roku w Krakowie. Starty w zawodach motocyklowych rozpoczął w 1946 roku. Jak większość ówczesnych zawodników w naszym kraju startował w różnego rodzaju dyscyplinach, m.in.: wyścigach ulicznych, rajdach, motocrossie, wyścigach motocykli z wózkiem bocznym. Co ciekawe, w niektórych wyścigach motocykli z wózkiem startował w duecie ze swoim młodszym bratem Zbigniewem – on jako kierowca, a Zbigniew w wózku bocznym. Rola wózkarza – w gwarze motocyklowej zwanego „pająkiem” – była bardzo ważna, gdyż wspierał on kierowcę balansując akrobatycznie, aby przeciwważyć niekorzystne siły, jakie pojawiają się przy szybkiej jeździe zestawem.

W szeregu najlepsi Polscy motocykliści lat 50., od lewej: Andrzej Żymirski, Mieczysław Koprowski, Stanisław Brun, Jerzy Dąbrowski, Stefan Bębenek, Jerzy Jankowski, Jan Hennek, Herbert Hennek, Jerzy Mieloch, Włodzimierz Markowski. Z tej grupy na łamach „Świata Motocykli” nieopisany jest tylko Stefan Będenek, czołowy motocyklista również z Krakowa

Bracia współpracowali również w innych dziedzinach – motocykle Mieczysława Koprowskiego przygotowywał do rywalizacji jego brat. Tak pisała o tym prasa krakowska w 1950 roku: 

Aż dwóch Koprowskich w wyścigach ulicznych. W nadchodzącą niedzielę w Krakowie zostaną rozegrane wyścigi uliczne do punktacji o mistrzostwo Polski. Na starcie zobaczymy całą naszą śmietankę motocyklową. Poważnym przeciwnikiem dla Dąbrowskiego i Żymirskiego będzie z pewnością krakowianin Mieczysław Koprowski. 

(…) W konkurencji pięćsetek będzie startowało dwóch Koprowskich. Ja i mój młodszy brat, 21-letni Zbigniew. Brat jedzie w tym wyścigu właściwie bez szans na starej NSU, ale za to moja maszyna będzie przygotowana jak ta lala. Brat jest doskonałym zapalonym mechanikiem i całymi dniami siedzi przy moim motocyklu. Jeżeli zwyciężę, to sukces podzielę z bratem.

Przy wyścigowym motocyklu Parilla 250 dwaj bracia Koprowscy – Mieczysław (w berecie) i Zbigniew (w kasku)

Mieczysław Koprowski jeździł wieloma motocyklami, m.in.: NSU, BMW, Jawa, Triumph, Norton. Dość szybko dostrzeżono jego talent i włączono go do kadry narodowej. W 1951 i 1954 roku wywalczył tytuł wicemistrza Polski w kategorii 500 ccm. Mieczysław Koprowski zmarł 6 sierpnia 1993 roku w Krakowie. 

Zbigniew Koprowski przygotowuje się do startu

Zbigniew Koprowski urodził się 16 lipca 1929 roku, również w Krakowie. Szybko poszedł w ślady starszego brata i już w 1948 roku rozpoczął starty w zawodach motocyklowych. Jak prawie wszyscy ówcześni zawodnicy startował równolegle w wyścigach i rajdach (np. w X Rajdzie Tatrzańskim zdobył złoty medal). Do tego wszystkiego był jeszcze zdolnym mechanikiem, gdyż sam przygotowywał swoje motocykle do startów. W okolicznościowej publikacji: „50 lat Krakowskiego Klubu Cyklistów i Motocyklistów 1912-1962” tak napisano o Zbigniewie Koprowskim: 

(…) 1954 rok przyniósł Zbigniewowi Koprowskiemu potrójny tytuł mistrza okręgu w wyścigach z narciarzem w klasach 250 i 350 ccm oraz w kategorii motocykli z wózkami. W międzynarodowych wyścigach o Grand Prix Czechosłowacji, w 1955 roku w Brnie, „Koper” zajął w silnej konkurencji jedenasta lokatę. Startuje on we wszystkich niemal większych imprezach wyścigowych w kraju – najpierw na BMW 500, później na NSU, Triumphie BD 250, Parilli 250, Triumphie 500 i Nortonie 500. W wyścigowych mistrzostwach Polski pochwalić się może bardzo cennymi osiągnięciami. Czterokrotnie, ostatnio w 1957 roku, zdobył tytuł wicemistrza Polski. Do mistrzostwa zabrakło niewielu punktów i przysłowiowego łutu szczęścia. 

Zbigniew Koprowski pracuje obecnie nad przygotowaniem do wyścigów krajowej SHL 175. „Wyścigi to moje wielkie hobby. Mam nadzieję, że przydam się jeszcze mojemu macierzystemu Klubowi” – mówi ze szczerym przekonaniem. (…).                      

Zbigniew Koprowski zakończył karierę sportową w połowie lat 60. Zmarł 5 lipca 1992 roku w Krakowie.    

KOMENTARZE